ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
“Ολιστική και τελευταίας τεχνολογίας” Δρ Johannes G. Mayer, ειδικός στη φυτοθεραπεία και εκπρόσωπος της ερευνητικής ομάδας μοναστηριακής ιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Würzburg
ΖΩΤΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ: Πόσο ενημερωμένη είναι η μεσαιωνική και άρα η κελτική ιατρική σήμερα;
DR MAYER: Κατά μία έννοια, είναι υπερσύγχρονο. Η προληπτική ιατρική, η προφύλαξη και η υγιεινή ζωή ήταν βασικά μέρη αυτής της παραδοσιακής ευρωπαϊκής ιατρικής. Δεν βασίστηκε μόνο στη φυτική ιατρική, αλλά και στην αλλαγή του τρόπου ζωής. Συμπεριέλαβε περισσότερο τον ανθρώπινο βιορυθμό στη θεραπεία και γνώριζε ακόμη και τότε την αξία μιας ισορροπημένης διατροφής.
ΖΩΤΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ: Χρησιμοποιούνται λιγότερα φαρμακευτικά φυτά σήμερα;
DR MAYER: Ναί. Στο Μεσαίωνα, οι θεραπευτές χρησιμοποιούσαν περίπου 600 φυτά. Σήμερα, η φυτοθεραπεία χρησιμοποιεί μόνο περίπου 150 φυτά. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για την πτώση. Πολλά φυτά υπόκεινται σε κύματα μόδας. Κάποιοι κάποτε ήταν «μέσα», αλλά μετά έπεσαν στη λήθη. Σε άλλα, οι επιστήμονες ανακάλυψαν αργότερα ότι περιέχουν τοξίνες. Δεν ήθελαν πλέον να χρησιμοποιούν αυτά τα φυτά. Αλλά η κολχικίνη, για παράδειγμα, ένα δηλητήριο του φθινοπωρινού κρόκου, εξακολουθεί να χρησιμοποιείται μετά από συνειδητή αξιολόγηση κινδύνου. Μπορούμε να υποθέσουμε ότι μια τέτοια εκτίμηση κινδύνου πραγματοποιήθηκε επίσης εκείνη την εποχή. Άλλα φυτά απλά δεν ήταν πειστικά για την επίδρασή τους.
ΖΩΤΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ: Τα φυτά χρησιμοποιήθηκαν διαφορετικά τότε;
DR MAYER: Ναι, πολύ πιο καθολικό από σήμερα. Το φασκόμηλο, για παράδειγμα, δεν χρησιμοποιήθηκε μόνο για τον βήχα και τα γαστρεντερικά προβλήματα, αλλά και για την καρδιά, για παράδειγμα. Η σύγχρονη φυτοθεραπεία έχει γίνει πολύ εξειδικευμένη γιατί η νομική έγκριση ενός δραστικού συστατικού για ορισμένες ενδείξεις είναι πολύ ακριβή στη χώρα μας. Αυτό είναι πραγματικά ένα οικονομικό πρόβλημα, γιατί στον τομέα των φαρμακευτικών φυτών δραστηριοποιούνται κυρίως μεσαίες εταιρείες, οι οποίες δεν διαθέτουν τον προϋπολογισμό για να ερευνήσουν όλες τις ενδείξεις ενός φαρμακευτικού φυτού. Με την ερευνητική ομάδα Klostermedizin, προσπαθούμε να κρατήσουμε ζωντανές αυτές τις άλλες ενδείξεις γράφοντας για αυτές.
ΖΩΤΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ: Πόσα από τα «παλιά» φαρμακευτικά φυτά εξακολουθούν να παίζουν ρόλο στη σύγχρονη φυτοθεραπεία;
DR MAYER: Πολλά πολλά. Η δακτυλήθρα, για παράδειγμα, παρέχει γλυκοσίδες δακτυλίτιδας, που χρησιμοποιούνται σε καρδιακές παθήσεις. Η μορφίνη από την παπαρούνα ανακουφίζει από έντονο πόνο. Το ενεργό συστατικό της «Ασπιρίνης», το ακετυλοσαλικυλικό οξύ, προέρχεται αρχικά από το φλοιό ιτιάς. Ο Κράταιγος μπορεί να ενισχύσει το καρδιαγγειακό σύστημα. Το Comfrey μόλις ανακαλύπτεται ξανά – ένα από τα αγαπημένα μου φυτά. Οι ρίζες του περιέχουν δραστικές ουσίες που χρησιμοποιούνται σε τραυματισμούς ιστών λόγω της δράσης τους που προάγουν την κυκλοφορία του αίματος και αναγεννούν τα κύτταρα.
ΖΩΤΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ: Αναμένετε εκπλήξεις όταν τα μεσαιωνικά φαρμακευτικά βότανα ερευνώνται με σύγχρονες μεθόδους;
DR MAYER: Για παράδειγμα, ελπίζω ότι το θυμίαμα θα γίνει ξανά «μοντέρνο». Η επιστήμη το εξετάζει και το συζητά εδώ και 20 χρόνια. Ωστόσο, δεν επιτρέπεται στη Γερμανία. Στην Ανατολή και στην Αφρική, από την άλλη, το λιβάνι παίζει σημαντικό ρόλο γιατί έχει πολύ ιδιαίτερη αντιφλεγμονώδη δράση, ειδικά σε χρόνιες παθήσεις. Ένα άλλο παράδειγμα: Το Mugwort ήταν πολύ σημαντικό για τους θεραπευτές του Μεσαίωνα ως φαρμακευτικό φυτό. Σήμερα δεν είναι σχεδόν γνωστό ως μπαχαρικό κουζίνας. Οι έρευνες τώρα το αναλαμβάνουν, γιατί η ασιατική καραμέλα, που σχετίζεται πολύ στενά με τη δική μας, φαίνεται να βοηθάει κατά της ελονοσίας. Μπορεί το σύστημα υγείας μας να μάθει από τους Κέλτες; Ναι, δηλαδή για να επαναφέρουμε αυτό που η συμβατική ιατρική έχει παραμερίσει: την πρόληψη, τον υγιεινό τρόπο ζωής και τη διατροφή.